Prentice Mulford i jego filozofia

Prentice Mulford (ur. 5 kwietnia 1834 w Sag Harbour na Long Island koło Nowego Jorku, zm. 27 maja 1891), amerykański pisarz i filozof. Pionier nowej myśli.

"Kłamstwo i grzech wyrządzają nam największą krzywdę. Kiedy kłamiemy słowem lub myślą, wprowadzamy do naszego wnętrza szkodliwe pierwiastki, oddziałujące ujemnie na cały nasz ustrój materialny. Ciało staje się zbiornikiem fałszu, który je powoli rozkłada i zabija."

"Kłamstwo nie ogranicza się do fałszywych zeznań. Można kłamać nie otworzywszy ust."

Jest postacią mało znaną i mało czytaną.  A szkoda, bo jego książki są podstawą dla wielu rozprawek filozoficznych, bazą wielu książek o rozwoju duchowym.  Sam Mulford wielokrotnie odwołuje się do praw biblijnych.

Cytat z wydania do książeczki "ŹRÓDŁO TWOJEJ SIŁY":

Prentice Mulford urodził się 5 kwietnia 1834 roku w Sag Harbour, mieście położonym na Long Island, czyli w pobliżu nowojorskiej metropolii. Tam też się wychował. Solidnych szkół nie kończył, a poziom intelektualny, do którego doszedł, zdobył jako samouk. Przewodnikiem w samoksztalceniu była mu własna wrażliwość i własne bogate
obserwacje spoleczenstwa Ameryki dokonującej właśnie skoku cywilizacyjnego. Życiowe doświadczenia zbierał między innymi jako: kucharz okreęowy, poławiacz wielorybów, poszukiwacz złota w Kalifornii. Kiedy w roku 1863 w kalifornijskim piśmie ogłasza pierwszy swój szkic, posiada już dowcip i znajomość charakterów ludzkich, cechy obecne w całej jego późniejszej twórczosci. Podoba się czytelnikom, wydaje jeszcze kilka szkiców i od okolo 1866 roku jest już dziennikarzem w piśmie "Wiek Złoty" w San Francisco. Przez krótki czas udaje mu sie wydawac własne pismo - "Gazetę Stocktońską". W roku 1872 jedzie do Europy jako agent reklamowy. Dwa lata mieszka w Anglii i wraca bogatszy o nowe przemyślenia. Po powrocie jest znowu dziennikarzem. Otrzymuje stała pracę w nowojorskim pismie "Graphic".  Takie ustabilizowane życie nie zadowala go. W New Jersey, w lesie buduje sobie chatke, z której codziennie dojeżdża do pracy. Tam tez pisze wiekszość swoich szkiców. Wydaje je własnym nakladem. Bez żadnej reklamy osiąga wielką popularność. Czytany jest na całym świecie, wszedzie tam, gdzie żywe są ideały bliskie amerykanskiej wierze czlowieka w siebie. Umiera w roku 1891 w łódce, która właśnie miał wyruszyć w podróż do miejsca urodzenia - Sag Harbour.

Pierwsze eseje Mulforda ukazywały się w czasopismach amerykanskich. Późniejsze drukowane byly nakladem autora jako "Biblioteka bialego krzyża" ("White Cross Library"), a następnie zebrane zostały przez niego pod wspólnym tytułem "Jakie posiadasz siły i jak ich masz używac" ("Your Forces and how to use them"). Kolejni wydawcy drukujac zbiórki szkiców Mulforda nadawali ksiażeczkom własne tytuły. Eseje w tych książkach częściowo powtarzały się.
 Zdzislaw Slowinski

Całość twórczości Mulforda obejmują pozycje:

• Moc Ducha
• Moc życia
• Przeciw śmierci
• Niewyzyskane siły życia
• Źródło twojej siły

                                                              Można je wypożyczyć  tutaj

Mulford byŁ prekursorem konkretnej filozofii życiowej, która mówi, że myśli materializują się w świecie zewnętrznym.... On jak nikt rozumiał prawa natury... lata odosobnienia, które spędził mieszkając samotnie na bagnach były bardzo płodne. To wtedy powstały najlepsze książki. Ze swojej strony polecam je bardzo... Odkryjemy wtedy, jak wielu poczytnych autorów  bez mała żywcem sciągały z Mulforda....

Na jego grobie został umieszczony duży kamień z napisem:

Myśli są rzeczami

Przepiękny opis jednej z pozycji Mulforda: "Moc ducha, moc życia" jest zamieszczony na blogu 

Głębia Życia. 

Na tym blogu, dawno nie uaktualnianym jest sporo ciekawych postów... bardzo polecam. Zresztą ten blog należy do moich ulubionych blogów.....

Bóg jest w Tobie

Sympatia lub miłość, niestosownie odczuwana, ogałaca nas z siły. Gdy darzysz miłością lub sympatią jakąś osobę, której myśli są niższe od twoich, udzielasz jej bardziej cennego pierwiastka, nie dostając w zamian pierwiastka równej wartości. Zasada życia wymaga, by ludzie, żyjący ze sobą we wspólności, wymieniali nawzajem tylko myśli równej wartości. 

Stajemy się formalnie częściami umysłu, do których nas ciągnie najbardziej. Być duchowo złączonym z pewną osobą nie jest bynajmniej frazesem. Związek to istotny, daleko bardziej oczywisty i bliski niż przechadzanie się ręka w rękę. Skoro łączy cię bliska sympatia z jakimś niższym umysłem, skłonnym do zawiści lub nagłości, to będziesz od takiego umysłu przejmował nienawiść, pośpiech lub inną jaką przywarę, a z tymi usposobieniami cielesne niedomogi, jakie tamte sprowadzają. 

Siła, czyli myśl, idąca ku nam od innych osób, jest prądem równie rzeczywistym, jak powietrzny albo elektryczny, a siła ta oddziałuje na ciebie w dobrym lub złym. 

Jeśli umysł pewnej osoby jest bogatszy od twego, jeśli ta osoba ma więcej zmysłu przewidywania, lepiej ocenia charakter lub pobudki, jest zręczniejsza w projektach i energiczniejsza w wykonaniu, to jej myśl potrafi ożywić twojego ducha i natchnąć go siłą.

O SŁABOŚCIACH

Człowiek popędliwy zły robi użytek ze swej siły, pierwiastek myśli gniewnej bowiem, jaki wydziela, może zaszkodzić drugiej osobie, a na pewno szkodzi temu, który go wydziela.

Człowiek uniesiony gniewem jest chwilowo pijany, jak ktoś po użyciu większej ilości alkoholu, i w samej rzeczy podobny do niego. Myśli jego, zataczające szerokie kręgi, porywają za sobą umysły bliższych osób i wywołują, gdy nastąpi zetknięcie, istne orgie złych humorów.

Gwałtowny atak złości wywołuje pierwiastek, który targa i niszczy ciało. Stąd zanik ciała, odczuwany podczas i po wybuchu gniewu, dopóki jakiś zdrowszy i silniejszy prąd myśli nie usunie tego szkodliwego działania.

Jednostka utkana z fałszu i osoba będąca uosobieniem prawdy, zwykle niesympatycznie są do siebie usposobione. Niewidzialny, a wrogi żywioł myśli odpycha je wzajemnie.